Om als team goed te kunnen presteren moet iedereen in vorm zijn. Maar wat we veel zien is dat veel medewerkers van een team in „de overlevingsstand” staat: ze werken te lang, te hard door. In die overlevingsstand komen er stresshormonen vrij waardoor teamleden soms een kort lontje krijgen of niet meer helemaal scherp reageren. En dáár heeft vervolgens het hele team last van. Onlangs hebben wij met een team gewerkt waarin dit heel zichtbaar en voelbaar was en dat voor niemand prettig.
Op teamniveau zit herstel hem in samen even gas terugnemen – schouderklopjes uitdelen, successen vieren, checken of iedereen nog achter het gezamenlijke doel staat. Dat zorgt voor de aanmaak van gelukshormonen, en dat leidt weer tot goed werk. Deze interventies lijken misschien zo vanzelfsprekend maar hier wordt vaak in de hectiek en de druk die ervaren wordt, geen tijd aan besteed.
Binnen veel teams is er te weinig aandacht voor herstel en voor elkaar. In plaats daarvan schiet iedereen door. En zo kan het zijn dat ze van de overlevingsstand naar een ziekmelding of burn-out gaan. En wat je bij een collega met een aankomende burn-out kunt zien: ze gaan zich isoleren, verliezen hun zelfvertrouwen. Heel vervelend voor de persoon in kwestie, maar óók voor het team. Want zo’n collega heeft een gebrek aan relativeringsvermogen, maakt alles groot, verliest de humor, wordt cynisch. En natúúrlijk heeft dat effect op de anderen. Voor je het weet staat zo’n heel team in overlevingsstand. Ze werken niet meer op de manier waarop ze zouden willen werken, want daar is een helder brein, een volledige focus en een enthousiaste inzet voor nodig.
Om te kunnen presteren heb je iedereen nodig. Als er twee uit vorm zijn tijdens het werk, werk je niet lekker samen. Het is belangrijk met elkaar een cultuur te creëren waarin mensen uit vorm mogen zijn, waarin mensen dat van elkaar herkennen, en elkaar daar vervolgens mee kunnen helpen.” Soms lijkt het zorgen voor de bewoner belangrijker dan het zorgen voor je collega of sterker nog het zorgen voor jezelf, je grenzen bewaken en daarover respectvol communiceren met elkaar.
De meest bepalende persoon in werkplezier is natuurlijk altijd de medewerker zelf. De op één na meest betrokken persoon bij het aansluiten bij werkplezier is de eigen leidinggevende of bij zelfsturende teams de teamleden zelf.
Wat helpt is om regelmatig een “thermometersessie” te doen. De volgende vragen kunnen daarbij helpen. Per vraag kan je kijken of het team afspraken wil maken om iets te veranderen. Die kun je dan op een “Samen Gezonder Werken aan Werkplezier Actielijst” zetten. Die actielijst is ook belangrijk om te bespreken met de manager of de coach. Want misschien staan er ook onderwerpen op die het team zelf niet op kan lossen, omdat dat buiten hun kaders valt.
Veel succes en werkplezier toegewenst!
Ben je benieuwd wat je nog meer kunt doen? Kijk dan eens bij ons aanbod. Daar zitten waardevolle workshops bij die bijdragen aan het vergroten van het werkplezier in jouw team! Zit er niets bij? Bel ons dan even want wij maken ook workshops en trainingen voor jullie op maat.
Deze maand hebben we drie workshops “Werken met energie en plezier!” gegeven aan praktijkondersteuners (POH-ers). Vorig jaar is er in die organisatie een Medewerkers Tevredenheid Onderzoek gehouden waaruit naar voren kwam dat de technostress en werkdruk hoog is bij de POH-ers.
Burgemeester Sweensplein 26, 5121 EM Rijen
Natasja van Moorst: 06-38906403
Webdesign: Visual Thinking